14 dec. 2017 | De geboorteverhalen van Jezus

In onze beleving kent de bijbel maar één geboorteverhaal van Jezus, dat van Lucas: het verhaal van de engelen en de herders, dat altijd met kerst gelezen wordt. Maar de bijbel kent nóg een geboorteverhaal, dat geheel anders luidt: dat van Mattheüs. Daarin gaat het om Oosterse astrologen die een ster zien verschijnen, waaruit zij afleiden dat er ergens een koning geboren moet zijn. Die ster voert hen westwaarts, naar Judea, en tenslotte via Jeruzalem naar Bethlehem.

Maar hoe kunnen die twee verhalen zó verschillen?  Daarvoor moeten we weten dat een bijbels geboorteverhaal – het Oude Testament kent er een aantal (van Jakob en Ezau, van Mozes, Simson en Samuel) – bedoeld is om de betékenis te schetsen van het leven van de betrokkene.  Zo’n verhaal kan dus ook pas ná diens leven geschreven worden. De beide evangeliën, die ieder  met een geboorteverhaal beginnen , verschenen beide zo’n vijftig jaar na Jezus’ dood.

Zo verwerkt Lucas in zijn geboorteverhaal wat hém wat hem in het leven van Jezus het meest getroffen heeft, en Mattheüs legt weer heel andere accenten. De kerk heeft, verwarrend genoeg, het verhaal van Mattheüs in haar kalender zo’n twee weken opgeschoven, naar 6 januari, maar het gaat ook hier om een echt geboorteverhaal, vol diepe betekenis.