12 jan. 2017 | Veranderde visie op “God”

Carel ter Linden vertelt over zijn meest recente boek: ”Wat doe ik hier in GODSNAAM. Een zoektocht”. Dit boek baarde veel opzien.

Meestal vraagt men aan een predikant niet wat hij zelf gelooft, al kan dat in zijn preken en gebeden wel doorklinken. Uitgever De Arbeiderspers vroeg ds Carel ter Linden op deze vraag in te gaan. Wat gelooft u zelf, of wat gelooft u niet (meer)? Wat zou u aan uw kinderen kunnen en willen doorgeven? – zo luidde de vraag.

Hij gaf aan dit verzoek gehoor met het schrijven van een nieuw boek dat in 2013 uitkwam. Hij schetst daarin de geest van een nieuwe tijd waarin het geloof veel minder dan vroeger gedijen kan. Hij bekent ook zelf geen verbinding meer te kunnen leggen tussen de Stem die in de bijbel aan het woord is en die de mens de weg wijst hoe te handelen, en het hele proces van de evolutie met al zijn schoonheid maar ook met zijn bittere en wrede kanten (natuurrampen, ziekten). De gedachte aan een Schepper die voor deze wereld verantwoordelijk zou zijn, is hem vreemd geworden. Voor hem is wat de bijbel ‘God’ noemt een geestelijke werkelijkheid van trouw, van bevrijding uit onrecht, van barmhartigheid, vergeving en verzoening, een werkelijkheid die een voortdurend appèl doet op de mens om haar te belichamen, en die de bijbel kent als ‘de Geest van God’.

Ter Linden is emeritus-predikant van de Kloosterkerk in Den Haag, ‘hofpredikant’, dichter, en schrijver van diverse theologische boeken.